توکل یا توسل، مسئله این است

واقعاً کدومشون؟ وقتی خدا همین نزدیکی هاست وبه قول سهراب : لای این شب بوها، پای آن کاج بلند، وقتی من از همین جا، ازتوی همین اتاقم ودر هر حالی که باشم می تونم صداش کنم، فقط کافیه که بخوام، دیگه واقعاً چه نیازی هست که درخواستم رو با پیغام پسغام و واسطه واسش بفرستم؟ بله، اماما آدمای معصوم وبیگناهی بودن که خدا خیلی زیاد دوستشون داره وحرفشون پیش خدا حجته. ولی من می گم اگه این ارتباط بی واسطه باشه بهتر و موثرتره.

راستش چند وقتی هست که دارم به توسل فکر می کنم، مثلاً توسل به حضرت علی یا حضرت فاطمه، ولی اصلاً نمی تونم خودم رو متقاعد کنم که به جای درخواست کمک از خدا به طور مستقیم، برم سراغ اونا و ازشون بخوام که مشکل من رو با خدا در میون بذارن واز طرف من ازش کمک بخوان. این اصلاً با منطق من جور در نمیاد. نظر شما چیه؟

 sandalichoobi@ yahoo.com، مریم

 نوشته شده توسط مریم وزیری در شنبه 85/7/15 و ساعت 1:0 صبح | نظرات دیگران()